Mindful Living: balans tussen Recht & Groei

Mindful Living: balans tussen Recht & Groei

De afgelopen maanden voelde het alsof ik in twee parallelle werelden leefde. Een periode vol schoonheid, groei, werkplezier maar ook vol drukte, keuzes maken, balanceren en opnieuw zoeken naar rust. Sinds onze zomerse weken in het prachtige Scandinavië, waar het leven zich als vanzelf vertraagde, lijkt mijn eigen tempo hier thuis telkens opnieuw afgestemd te moeten worden. Die overgang drukt me nog steeds op het hart hoe belangrijk het is om bewust te blijven leven. Niet alleen voor mijn cliënten, maar ook voor mezelf.

Tussen twee praktijken, één missie

Mijn werk bestaat uit twee werelden die ogenschijnlijk van elkaar verschillen: de Praktijk voor Recht en de Praktijk voor Groei. Het juridische werk vraagt scherpte, structuur en aanwezigheid in het hoofd. Het mindful coachen vraagt ruimte, voelen, vertragen en werken vanuit verbinding. Toch lopen deze werelden vaker in elkaar over dan niet. Want ook in het recht speelt de mens een hoofdrol. Ook daar gaat het over stress, herstel, emoties, grenzen en perspectief. En in mijn coachwerk neem ik juist mijn analytische blik en ervaring als advocaat weer mee.

Dat is voor mij Mindful Performance Coaching: werken met aandacht én leven met aandacht. Aanwezig zijn bij wat er hier en nu gebeurt – in de mens tegenover me, in het systeem waar iemand in beweegt, maar net zo goed in mezelf.

Wat mij drijft: eerst thuis

Nadat ik in 2019 ziek werd en uiteindelijk herstelde van baarmoederhalskanker en een stevige burn-out, kwam er een helder besef: mijn fundament ligt thuis. Mijn man en kinderen zijn mijn reden van bestaan. Dat is waarom mijn praktijkruimte aan huis is. Dat is waarom ik mijn agenda bouw rondom schooltijden, voetbaltrainingen, huiswerkvragen en het simpele maar onbetaalbare “Mama, ben je er?”.

Het is ook waarom ik ben gestart met mijn ademklassen in de prachtige Cultuurkoepel in Heiloo: dichtbij huis, dichtbij mezelf, dichtbij mijn gezin. Werken op een manier die klopt – met de vrijheid om te kunnen brengen, halen, aanwezig zijn. Dat voelt als een zegen.

Maar die vrijheid heeft ook een keerzijde: werk en privé lopen soms dwars door elkaar heen. Grenzen bewaken wordt dan geen luxe maar een dagelijkse oefening in bewustzijn.

Mindful Living is een levenskunst – geen doel op zich

Mindful leven is voor mij geen perfecte staat van zijn. Het is een manier van kijken, ademen, schakelen en voelen. Het is opmerken wanneer de balans scheef trekt. Het is mezelf toestaan om even niet sterk te zijn. Het is vertragen wanneer het leven versnelt. Het is weten wat mijn lichaam vertelt, en er naar luisteren.

En het is erkennen wanneer het gewoon veel is. Zoals nu.

Zoveel moois in ontwikkeling – en toch behoefte aan stilte

Er liggen prachtige projecten voor me, zowel binnen Flow Recht als Flow Groei. Een juridisch artikel over de Ziektewet – hoe toepasselijk in dit moment van mijn leven. Een nieuwe locatie voor mijn ademklassen zodat ik nog meer mensen kan laten ervaren hoe bevrijdend bewust ademen kan zijn. En de lancering van mijn Mindful Movement Gids, waar ik zó naar uitkijk, omdat ik weet dat deze gids mensen echt gaat helpen om bewuster en rustiger te leven.

Maar als ik eerlijk ben: in al dat moois voel ik ook een verlangen naar pauze. Naar leegte. Naar even niets moeten. Naar de winterstop. Naar de zachtheid die ontstaat wanneer het lichaam tot rust mag komen en het hart even de tijd krijgt om te landen.

Daarom blijf ik Mindful Performance Coach – óók voor mezelf

Ik begeleid mensen om met aandacht te leven, hun balans terug te vinden en weer te voelen wat werkelijk belangrijk is. En juist daarom mag ik zelf ook steeds opnieuw oefenen. In aanwezig zijn. In loslaten. In voelen. In ruimte nemen.

Mindful living is geen eindbestemming. Het is thuiskomen, elke dag opnieuw.

En ik merk dat ik, na deze maanden vol leven, groei, werk en liefde, toe ben aan precies dat: thuiskomen. Ademhalen. Even de winter in. Mijn favoriete tijd van het jaar. Om op te laden zodat ik in de lente er weer voluit kan zijn.

Poeh… ik ben toe aan de winterstop.